“Je wordt oud, papa!” Pieter snapt de behoefte aan passende prikkels steeds beter

Het is vrijdagmiddag 16.00 uur. In de woonkamer is mijn dochter Nienke televisie aan het kijken. Het YouTubekanaal ‘Bankzitters’ staat op. Ik zie niets omdat ik in de keuken sta, maar ik hoor veel geluiden die ik niet thuis kan brengen. De ene ‘ploing’, gevolgd door een ‘schreeuw’, dan weer een geluid dat mij onbekend in de oren klinkt. Na enkele minuten ga ik eens vragen of er niets anders op de TV kan, want ik merk dat ik geprikkeld wordt.

Enigszins geïrriteerd zegt Nienke: “Ja hoor oude man, dat is geen probleem”, en ze kiest op YouTube voor ‘HoefWijzer’. Een hele poos is het rustig in de woonkamer, dan hoor ik de presentatrice zeggen: “Mevrouw, waarom bent u zo stil…” Ik ga eens kijken en zie iemand naar een paard lopen en dit ‘interviewen’ met daaromheen ook weer allerlei drukte. Mijn dochter ziet me bedenkelijk kijken en zegt: “Jij bent oud pap, dus je kunt daar niet tegen!” Ik denk: “Met die informatie kan ik wel iets…”

André Rieu en Duitse schlagers

Bij onze bewoners werkt het net zo. In Het Annahuis in Tegelen hebben we twee huiskamers naast elkaar. Onbewust is de ene huiskamer ‘de rustige’ en de andere de iets drukkere. Nu moet ik dat wel uitleggen dat ‘drukker’ hier een groot woord is. Als we in Huiskamer 1 na het ontbijt de tafel afruimen, zorgen we in Huiskamer 2 dat er koffie is met op de televisie iets voor de bewoners. Geen ‘Bankzitters’ maar sfeer in de vorm van André Rieu, Duitse schlagers of liedjes uit de rijke Venlose muziekhistorie. In elk geval zaken die herkenbaar zijn voor onze bewoners en waar je bij merkt dat er vanuit de herkenning met een glimlach op het gezicht gereageerd wordt.

Prikkelarme vastelaovend

De insteek moge duidelijk zijn: er is sfeer maar in een prikkelarme omgeving. Er is voor allerlei zaken aandacht, zelfs voor het drukke carnaval, dat we in Limburg steevast ‘vastelaovend’ noemen. Zo komt de Boerenraod van Tegelen elk jaar naar ons toe om te ‘sjoenkele’ (heen en weer bewegen op muziek) op bekende vastelaovesliedjes. Een korte periode van een half uur is er wat aandacht voor het gebeuren, daarna bouwen we de spanningsboog weer af. Op diezelfde manier organiseren we de bekendmaking van de ‘Prinses van het Annahuis’. Dit is een afgeleide van het uitroepen van de Prins, dat in elke plaats in Limburg voorkomt. Voor onze bewoners dus erg herkenbaar, net als de ‘boerenbruiloft’. Telkens een kort moment van passende spanning, die weer afgebouwd wordt zodat de rust weer snel terugkeert.

Boerenbruiloft in Het Annahuis:

Een herkenbare lijn

Niet alleen de vastelaovend vieren we prikkelarm, eigenlijk wordt bij alles wat we doen de vraag gesteld op welke wijze we het gepast voor onze bewoners kunnen doen. Onze activiteitenbegeleiders zijn daar sterren in. Van een Silent Disco, een optreden van troubadours en een bezoek van de goedheiligman tot aan vader- en moederdag, ja zelfs ons onlangs gehouden 5-jarig bestaansfeest. Net voor corona startten we ook met het verminderen van de spanningsboog rondom de feestdagen. Het gezamenlijk dineren in één huiskamer tijdens de kerst- en paasdagen hoort nu bijvoorbeeld tot het verleden. Centraal staat de vraag: ‘Voor wie moet je het gezellig maken?’ Voor de medewerkers of voor de bewoners?

Tja, deze ‘oude man’ kan je zo het antwoord geven. Jij toch ook!