Deel op:

Avontuurlijke bewonersraad mét ganzen

Een bewonersraad houden, met alle bewoners van Het Toorenhuis aan tafel? Als locatiemanager dacht ik niet dat daar veel uit zou komen. Samen met de gespecialiseerd verzorgende psychogeriatrie en de activiteitenbegeleider ben ik daarom om tafel gegaan om te bedenken hoe we op een leuke, creatieve manier met onze bewoners in gesprek zouden kunnen gaan. En dat is gelukt! Wij hebben de bewoners gevraagd om met ons mee op ganzenavontuur te gaan tijdens een hele bijzondere bewonersraad. 

Hoe ziet dat avontuur er dan uit, zuster?

Gewoon, een ouderwets potje ganzenbord. Een spel waarin altijd wat te beleven valt, dat heen en weer gaat en vol pieken en dalen zit. Net als het echte leven! In plaats van een gewone bewonersraad, waarbij we met alle bewoners tegelijk bespreken wat er speelt, hoe het gaat, wat zij waarderen en wat er beter kan, gingen wij in kleine groepjes aan de slag met dit klassieke bordspel. Herkenbaar én hartstikke gezellig. Het verschil? Bij elk vakje stelden we een speciale vraag, behorend bij een van de domeinen van het zorgplan. Of een vraag over bijvoorbeeld hartenwensen of geluksmomentjes. Zo werd het een bewonersraad waar iedereen met plezier aan meedeed en spelenderwijs heel veel belangrijke vragen over de kwaliteit van leven beantwoord werden. Wat doen we goed, wat kan beter?

Klaar voor de start…

Iedere bewoner mocht een gekleurde gans kiezen en dan gooien met de dobbelsteen. Wie de meeste ogen gooide, mocht beginnen. Het enthousiasme zat er meteen al goed in. De race ging er fanatiek aan toe..

En toen viel er een gans in de waterput. Oeps.

De vraag die erbij hoorde werd gesteld. “Zit u weleens in de put?”

Hier werd heel serieus op geantwoord. Dat je door corona de kinderen moest missen, bijvoorbeeld, en dat er doordat je in een groep woont soms minder leuke momenten zijn… maar zeker ook hele mooie.

Toeren door de duinen en zweefvliegen

Een andere bewoner gooide 11. De vraag: “heeft u nog een hartenwens?”

Herman gaf aan nog wel een keer met een cabriolet te willen toeren door de duinen en een andere bewoonster vertelde ons met een grote lach op haar gezicht dat ze heel graag een keer wilde zweefvliegen. Zo kwamen er hele leuke wensen op tafel, die we anders misschien niet zo snel zouden hebben gehoord.

Bij Het Toorenhuis in Middelburg werd de Bewonersraad gehouden met een potje ganzenbord. Hiervan twee foto's: links de uitgetypte vragen, die waarvan de nummers corresponderen met de vakjes op het speelbord. Rechts zien we een bewoonster met dementie lachend naar de locatiemanager kijken, terwijl ze ganzenbord spelen.

Liever naar de Albert Heijn

Door de afbeelding van een moestuin op het speelbord ontstonden er leuke gesprekken over tuinieren. Mooie en minder mooie herinneringen werden gedeeld.

Bij de vraag aan een van de bewoonsters of zij nog eens met een moestuin aan de slag zou willen, zei mevrouw heel fier: “Nee hoor, ik ga dan liever gewoon naar de Albert Heijn.” Hierom moesten we toch wel erg lachen met zijn allen. Inclusief mevrouw zelf.

Kwaliteit van leven, wat is dat voor u?

Bij vakje 10 zagen we druiven op de afbeelding. “Houdt u van een glaasje wijn of iets anders en wordt dit u genoeg aangeboden?”

Herman vertelde dat die vrijdag een zuster hem “zomaar even een koud pilsje kwam brengen. Daar word ik echt heel blij van!” Een andere bewoonster antwoordde: “Ik drink iedere avond een wijntje op mijn kamer en dat is voor mij genieten, zo bij de tv.”

Eens een Friezin, altijd een Friezin

Bij vakje 43 stond tarwe afgebeeld. “Mist u weleens een broodsoort en wat vindt u lekker?”

Een bewoonster gaf aan dat suikerbrood toch echt wel een gemis is. Deze mevrouw is geboren in Friesland en eet het nu eigenlijk nooit meer. Waarom niet? Gewoon niet bij stilgestaan en de bewoonster had er niet aan gedacht.

Twee bewoners met dementie geven elkaar een boks terwijl ze ganzenbord spelen.

Intimiteit niet taboe

Vraag 62 was: “heeft u behoefte aan intimiteit, een knuffel of een arm om u heen?”

Want waarom zouden we hier niet naar vragen? Het lijkt zo taboe, maar de behoefte is er zeker. Vooral in de coronatijd hebben de bewoners dit enorm gemist. Soms was er wel even stiekem die arm om iemand heen hoor… We blijven zusters toch?

En toen gooide Herman precies het aantal ogen dat nodig was om op vakje 63 terecht te komen… en werd zo de winnaar.

Dikke pluim

Naast complimenten voor de winnaar waren er ook complimenten voor het spel, waarmee we elkaar nog beter hebben mogen leren kennen. Bewoners willen nu zelfs het spel vaak met deze vragen spelen, omdat het dan veel interessanter is dan een gewoon potje ganzenbord. Verder waren er complimenten voor de zusters die “ons zo serieus nemen” en “er altijd zijn als ik even de weg kwijt ben”. “Dikke pluim voor jullie.”

Missie geslaagd

Alle domeinen uit het zorgplan kwamen door het stellen van de vragen aan bod, evenals de thema’s intimiteit, hartenwensen, zorg, activiteiten en dagbesteding. Een aantal bevindingen konden we direct oppakken. Zo is er in het weekend nu extra aandacht voor een luxer ontbijtje, scharrelen er weer kippen in de tuin en was er de dag na de bewonersraad al suikerbrood in huis. En Herman? Die krijgt regelmatig een lekker koud pilsje.

Geschreven door:

Cordina Dubbelman – Brouwers

Locatiemanager bij Het Toorenhuis MiddelburgMeer verhalen van Cordina