‘We eten hier samen aan tafel, we maken een praatje: ik ben hier niet alleen’

Ze is al 94 jaar, maar dat zou je toch niet zeggen als je Meta door Het Snijdelhuis in Boskoop ziet wandelen. Waarom ze dan toch naar de woonzorglocatie verhuisd is? “Dat was op doktersadvies, toch?”

Want hier is het toch wel fijn dat ze zo af en toe eens geholpen wordt, vertelt Meta. “De dames ondersteunen me als ik het nodig heb. Ik draag bijvoorbeeld steunkousen, dus dan komen ze me helpen met het aan- en uitdoen. Ze zijn leuk. Ze staan steeds voor je klaar.” Of dat een veilig gevoel geeft? Meta knikt instemmend. “Mijn dochter heeft ook goed contact met de dames die hier werken, dat merk ik wel. Zij woont in Boskoop en komt regelmatig op bezoek.”

Samen naar Den Haag

Zelf woonde Meta voor haar verhuizing naar Het Snijdelhuis ook in Boskoop, waar ze met haar gezin naartoe vertrok toen ze een woning kregen aangeboden via het werk van haar echtgenoot. Maar ze is geboren en getogen in Den Haag. “Kijk, dat is de kerk waarin ik getrouwd ben.” Ze wijst naar de foto bij de deur van haar eigen studio. De zwart-witfoto is uitgestald in het vitrinekastje waarin bewoners met dementie vertrouwde spullen en foto’s kunnen plaatsen om zo goed te herkennen welke studio van hen is. “En bij iedereen hangt zijn of haar portret op de deur”, vult Meta aan.

Ze is onlangs weer bij de kerk van de foto op bezoek geweest, vertelt ze. “Een van mijn zonen heeft me opgehaald om naar Den Haag te gaan. Daar heeft hij mij op de foto gezet op punten waar ik in mijn leven te maken mee heb gehad. De kerk, mijn oude school en het huis in de Barneveldstraat, waar ik als kind de oorlog heb meegemaakt. We zijn nergens naar binnen geweest, de kerk en school zijn ook niet meer in functie, maar de straten, die herkende ik nog goed. We hebben een aardige toer gemaakt.”

Naar de kerk via de iPad

Ook rondom Het Snijdelhuis hoeft ze zich niet te vervelen. “Er is hier van alles. We wandelen met elkaar, met een groepje. Door de buurt. Soms tot aan het Gouwebos toe. En dan weer terug. En we eten samen aan tafel, dat vind ik erg gezellig. Of we zitten buiten in de tuin en maken een praatje met elkaar. Ik ben hier niet alleen.”

Toch zit Meta ook wel graag in haar eigen studio. Om wat te schrijven aan tafel of om bezoek te ontvangen. Ze laat trots foto’s van haar kinderen en kleinkinderen zien. “Die zijn nu allemaal volwassen natuurlijk. Ik heb hier ook een iPad en als er een kerkdienst is, kan ik die daarop volgen. Dat is belangrijk voor mij. Mijn televisie gebruik ik niet zoveel. Ik kijk liever beneden, gezellig met de rest. Ja, ik woon hier fijn. Ik heb een mooie studio en het eten is erg lekker. Moet ik nog meer vertellen? Nee toch?”