Babypop wordt familielid bij mevrouw met dementie
Lees meer
Hallo, ik ben Willy Erdhuizen, in april 2020 gestart als verpleegkundig specialist bij Dagelijks Leven. Dit was een bewuste keuze: werken bij een jonge organisatie, die in korte tijd veel bereikt heeft en kritisch naar zichzelf durft te kijken, dat past bij mij! Binnenkort zijn we met vijf verpleegkundig specialisten. Samen met de specialisten ouderengeneeskunde en psychologen vormen we de vakgroep behandelaren. Maar wat doen wij nu precies? Voor welke uitdagingen staan we en welke ontwikkelingen zien we?
Wat doet een verpleegkundig specialist bij Dagelijks Leven?
Verpleegkundig specialisten zijn hbo-verpleegkundigen die een masterstudie, de Master Advanced Nursing Practice (M ANP), hebben voltooid. Wij voeren zowel verpleegkundige als medische behandelingen uit en kunnen dus optreden als behandelaar. Zo kan een verpleegkundig specialist (VS) een bewoner onderzoeken of medicijnen voorschrijven. Een huisarts kan in het geval van bijvoorbeeld onbegrepen gedrag de verpleegkundig specialist of specialist ouderenzorg in medebehandeling vragen. Meer weten over de functie van een VS? Op deze website is meer informatie te vinden.
Verder heb ik als verpleegkundig specialist namens de vakgroep behandelaren zitting in de commissie zorgdossier. Door goed te luisteren naar verschillende behoeftes komen we tot het nieuwe zorgdossier 2.0, waarin we het leven en welzijn van de bewoner meer centraal willen stellen, in plaats van de ziekte dementie.
Veranderende zorg: de mens centraal, niet de ziekte dementie
In Nederland is de zorg aan het veranderen. Gelukkig, denk ik dan. We zien de bewoners steeds meer als mensen die uniek zijn. De bewoner, als mens, dient centraal te staan, niet de ziekte dementie. Hierbij wordt van organisaties en professionals gevraagd om zich aan te passen aan de daadwerkelijke behoefte van de individuele bewoner. Bij Dagelijks Leven noemen we dit Excellente zorg.
Excellente zorg is voor mij mensgerichte zorg, waarbij ik mezelf telkens een aantal vragen stel. Hoor ik u als mens? Zie ik u als mens? Sluit ik bij u aan? Terwijl ik een bewoner observeer in de huiskamer, valt het me op hoeveel prikkels er bij mij binnen komen. De televisie of de radio staat aan, er wordt aan het aanrecht gewerkt, medewerkers komen binnen en stoelen worden verschoven… Ik kan deze overvloed aan prikkels verklaren, maar merk toch dat ik geprikkeld raak. Stel dat ik nu geheugenproblemen zou hebben? Ik kan me voorstellen dat ik dan geagiteerd zou reageren, misschien zelfs zou schreeuwen: “mag het alstublieft wat stiller?!” Dan heb je onbegrepen gedrag.
De conclusie? Zorg voor mensen met geheugenproblemen vraagt inlevingsvermogen en creativiteit van ons als zorg- en hulpverleners.
Excellente zorg in de praktijk
Excellente zorg vraagt ons om kritisch naar onszelf te kijken. Ben ik me bewust van mijn eigen handelen en welk effect dit handelen heeft op die ander? Ken ik de bewoner nou echt goed genoeg? Het klinkt makkelijker dan het is. Ik kreeg dit inzicht ook pas nadat ik naast de belevingsgerichte zorg, de opleiding presentie van Andries Baart volgde. Deze opleiding liet me inzien wat voor soort zorgmedewerker ik ben en wat voor een effect mijn handelen op de ander kan hebben.
Ik hou van humor, maakte op de werkvloer veel grappen en haalde kattenkwaad uit. Ik zag bewoners daar leuk op reageren. Maar dat is een momentopname, heb ik gemerkt. Wat gebeurt er in de huiskamer nadat ik weg ben? Ik realiseerde me dat ik een van de oorzaken was van de toename van het onbegrepen gedrag door onrust te veroorzaken bij bewoners. Natuurlijk ben ik wie ik ben en gebruik ik nog steeds humor, maar nu meer gedoseerd. Bovendien kijk ik beter naar het effect van mijn handelen met humor. Past dit bij een bewoner of wordt deze persoon er juist onrustiger van?
Laten we met elkaar over ons eigen handelen hebben, als leermoment en niet als kritiek. Wij als hulpverleners zijn in staat om ons aan te passen. Voor bewoners is dit vaak niet meer haalbaar. Ik denk dat dit bij Dagelijks Leven kan. Daarom heb ik voor deze organisatie gekozen.
Samen stappen zetten
Ik ben nu 61 jaar oud. Wat zou het mooi zijn als ik, wanneer ik over een aantal jaren met pensioen ga, kan zeggen dat we bij Dagelijks Leven echte stappen hebben gezet op het gebied van mensgerichte zorg. Dat de bewoner zich niet aan de omgeving aanpast, maar dat wij ons aan de bewoner als mens aanpassen. Het zou nog mooier zijn als dit de standaard wordt van de zorg in Nederland. Ik wil hier graag aan werken, jullie ook?