Een medewerker houdt de hand vast van een bewoner met dementie. Lichamelijk contact werkt als behandeling tegen onrust.
Deel op:

Helpt de ‘Helpende Hand’ in de dementiezorg?

Hyperalert is ze. Angstig. De bewoonster die pas bij ons is komen wonen zit continu op het puntje van haar stoel. Haar ogen zijn groot, bij onverwachtse geluiden of aanrakingen reageert ze gespannen en ze zoekt constant (oog)contact met de zorgmedewerkers. Ze slaapt slecht. Huilt. We hebben met haar te doen.

De bewoonster komt ter sprake tijdens de maandelijkse gedragsvisite waarin ik als ouderenpsycholoog samen met de Specialist Ouderengeneeskunde (SO), de Gespecialiseerd Verzorgende Psychogeriatrie (GVP) en de locatiemanager (LM) bewoners met zogenoemd ‘probleemgedrag’ bespreek. We kennen de levensgeschiedenis van de bewoonster, zijn in gesprek geweest met familie en hebben haar op locatie nu een periode aandachtig geobserveerd.

We begrijpen haar gedrag en weten waar het vandaan komt: trauma’s uit haar verleden in combinatie met haar gevorderde dementie maken dat angst haar dagen domineert. Meerdere interventies zijn al ingezet, zowel op haar vorige woonplek als op de huidige locatie. Haar familie vertelt ons dat ze haar meer ontspannen vinden dan eerder, ze lacht weer eens. Wij zouden echter zo graag nóg meer van die ontspanning en glimlachjes willen zien.

De ‘Helpende Hand’ bij dementie

De locatiemanager vraagt zich hardop af of wij de ‘Helpende Hand’ kennen en of we hiermee de bewoonster mogelijk de veiligheid en geborgenheid kunnen bieden, waar ze zoveel behoefte aan heeft. Toevallig heb ik recent gelezen over dit idee van een Braziliaanse verpleegkundige, aangezien het streekziekenhuis in mijn woonplaats de Helpende Hand inzet en er op de website van het RTL Nieuws een artikel aan gewijd was.

Wat ze op de intensive care-afdeling in het streekziekenhuis toepassen is het volgende: ze vullen twee chirurgische handschoenen met lauwwarm water en leggen die om de hand van de patiënt. Waarom? Het voelt geborgen en dat zorgt ervoor dat mensen meer ontspannen de narcose ingaan. Zeker als ze zich kwetsbaar of angstig voelen. Want, zo zegt de arts, ‘meestal pak ik iemands hand of schouder vast voordat de narcose is ingewerkt. Maar ja: ik moet ook mijn werk doen’.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door SKB (@skb_winterswijk)

Het resultaat

Om maar met de deur in huis te vallen: wij hebben geen effect bemerkt van de Helpende Hand.
Ik heb dan ook getwijfeld of ik deze blog wilde uitbrengen. Toch doe ik dat, omdat ik voorstander ben van het delen van creatieve ideeën om meer kwaliteit toe te voegen aan het leven van onze bewoners. Hoe vaak blijkt wel niet dat het een ‘zoekend reageren’ blijft in je contact met een bewoner. Nooit is er één manier die werkt. Het is maatwerk, per bewoner en per moment van de dag. Dat de Helpende Hand niet het beoogde effect heeft gehad bij deze bewoonster, wil niet zeggen dat het helemaal niet werkt. Dat het werkt, heeft zich in de ziekenhuizen immers al bewezen.

Ook uitproberen?

Wij hebben de Helpende Hand ingezet bij een angstige bewoonster, maar er zijn natuurlijk meerdere redenen te bedenken om deze handen in te zetten. Denk bijvoorbeeld aan bewoners in de verzonken-ik fase of in de palliatieve fase. Het Streekziekenhuis Koningin Beatrix in Winterswijk heeft ons een hele partij van deze chirurgische handschoenen geschonken, met extra lang uiteinde zodat hij goed dicht te knopen is. Wil jij ook een setje ontvangen, stuur dan een berichtje naar: r.knuivers@dagelijks-leven.nl

Nieuwsgierig naar het hele artikel over de Helpende Hand in Streekziekenhuis Koningin Beatrix in Winterswijk en hoe zo’n helpende hand eruitziet? Lees hier het hele artikel van RTL Nieuws.

Geschreven door:

Ribanna Knuivers

Ouderenpsycholoog bij Dagelijks Leven Meer verhalen van Ribanna