Barbara Oppelaar blogt: ‘Moet jij geen Studio Sport kijken?’

Barbara Oppelaar verzorgt met haar ervarea trainingen, theatervoorstellingen en coaching voor zorgmedewerkers, mantelzorgers en vrijwilligers in de dementiezorg. Maar ze schrijft ook. En hoe! Wij mogen haar schitterende blogs over de zorg voor mensen met dementie delen. Lees snel verder.

Studio Sport

Als de zoon van mevrouw Salemons* de woonkamer van de kleinschalige woning voor mensen met dementie binnenstapt, glundert zijn moeder van oor tot oor. Ze is overduidelijk blij om Isaac te zien. Hij zit amper op zijn stoel of de eerste vraag wordt al gesteld. “Moet jij geen Studio Sport kijken?” Liefdevol antwoordt hij dat dat niet hoeft omdat er geen sport op televisie is. Zijn moeder knikt en vraagt: “moet jij geen Studio Sport kijken?” Hij antwoordt: “mam, ik zeg net dat er geen sport op tv is”. En weer knikt zijn moeder. “Ja ja, dat weet ik!” En vrijwel direct klinkt: “moet jij geen Studio Sport kijken?”

Langspeelplaat

Voor veel mensen met dementie in hun omgeving waarschijnlijk herkenbaar. “Het lijkt wel of je langspeelplaat weer blijft hangen”, moppert Isaac tegen zijn moeder.

Het herhalen ontstaat doordat ons ‘inprentingssysteem’ bij dementie vaak beschadigd raakt. Als je brein goed werkt sla je ‘alles’ op in je geheugen. Na een uur kun je nog terughalen of je iets verteld hebt of niet, of je iemand gezien hebt of niet.

Niet opgeslagen

Bij een haperend brein hapert juist vaak dat stukje. Iemand slaat niet op wat hij zegt of ziet. Wel voelt hij vaak dat er iets gezegd moet worden. Daarom wordt een bepaalde zin vaak oeverloos herhaald. Soms leidt dat tot irritatie aan de andere kant. Maar realiseer je dan dat iemand met dementie het niet doet om je te ergeren. Maar juist uit betrokkenheid, omdat die zin of opmerking heel belangrijk gevonden wordt voor de ander. Dan kun je er misschien met meer mildheid naar kijken en luisteren.

Hoe lastig het ook is misschien, het helpt om iedere keer weer opnieuw antwoord te geven. Niet te corrigeren, want dat voelt naar voor de ander. Gewoon maar weer zeggen, al is het voor de twintigste keer: “mam dat hoeft niet, er is geen sport op tv.” De ander kan er niets aan doen!

Benieuwd naar meer blogs van Barbara Oppelaar? Deze vind je op de website van ervarea. Klik hier om de website te bezoeken. 

*De verhalen van Barbara Oppelaar vinden plaats in een niet-bestaand verpleeghuis. Namen zijn ook verzonnen.