Francisca Hobers werkt als gastvrouw en huishoudelijk medewerker bij Het Emmerdennenhuis in Emmen, maar kan ook ontzettend goed schrijven! Afgelopen september mocht ze een van haar gedichten voordragen op de Utrechtse Dichtersdag. “Ik vond het heel gaaf en bijzonder om erbij te mogen zijn, met zoveel dichters aan de Utrechtse Oudegracht!”
Ze schreef het gedicht ‘Hedendaags Verleden’ naar aanleiding van haar oma, die begin dit jaar overleed. “Zij had dementie en was zichzelf op het eind echt kwijtgeraakt. Ze gedroeg zich zoals we haar niet kenden. Dat vond ik heel confronterend. Maar ik wist: dit is oma niet, dit is de ziekte die spreekt.”
Francisca’s gedicht: Hedendaags Verleden
Leven in toen, verdwalen in nu
Heel langzaam
sloop het erin
Je vergat
de namen
de tijd
en ging terug naar het begin
Soms was je heel hard aan het denken
deed je je best
het te herinneren
noemde je de namen één voor één op
van je kinderen
Tot het niet meer ging
je raakte jezelf kwijt
gedroeg je zoals we je niet kenden
je leefde in twee werelden
Dementie…
Een hedendaagse strijd
In verleden tijd
‘Ik probeer altijd de mens achter de dementie te blijven zien’
Zoals ze naar haar oma kijkt, kijkt Francisca ook naar de bewoners van Het Emmerdennenhuis. Ook zij hebben allemaal een vorm van dementie. “Ik probeer altijd de mens achter de dementie te blijven zien. En het zijn vaak zulke mooie mensen. Toen ik deze wedstrijd voorbij zag komen en het thema las, wist ik meteen dat ik dit gedicht kon gebruiken. Ik heb alleen de laatste zinnen en de titel nog iets aangepast, zodat het nog beter aansloot bij het thema.”
Benieuwd naar meer verhalen en gedichten van Francisca? Klik hier om ze te ontdekken!